Diriliş Bayramlık Piyes
- Anlatıcı
- Mecdelli Meryem
- Meryem (Yakup ve Yose’nin annesi)
- Salome
- Melek
- Petrus
- 1. öğrenci
- 2. öğrenci
- Asker
- İsa
Anlatıcı: Birçok insan İsa Mesih’in çarmıhta olan ölümüne tanık olmuşlardı. Onların arasında bir Romalı yüzbaşı, İsa’nın annesi, İsa’nın erkek ve kadın öğrencileri vardı. Öğrenciler arasında kendisinden yedi cin kovulmuş olan Mecdelli Meryem, Salome ve Yakup’un annesi olan Meryem de vardı.
İsa’ya gizlice iman eden Arimatyalı Yusuf o zamanki Vali Pilatus’tan izin alıp İsa’nın cesedini çarmıhtan indirdi ve O’nu kaya içine oyulmuş olan kendi aile mezarlığına yatırdı.
Mezarın girişine çok ağır, kocaman bir taş yuvarladılar. Mecdelli Meryem ve öbür Meryem de buna tanıktılar.
Anlatıcı: Din önderleri de işlerini sağlama almak için mezarı hem mühürlediler hem de mezarın girişine nöbetçi askerler diktiler. Çünkü İsa’yı öldürdükleri halde, söylediği gibi üçüncü günde dirileceğinden şüphe duydular.
İsa’nın öğrencileri üzgün, ümitsiz ve korku içindeydiler. Onbir öğrenci kendilerini bir odaya kapatmışlardı.
(Kadınlar ellerinde şişe falan girsin. Sahnenin köşesinde duruyorlar.)
Anlatıcı: Haftanın ilk günü olmuştu, yani İsa Mesih’in ölümünden sonra üçünçü gün. Sabah erkenden Mecdelli Meryem, Salome, ve Yakup’un annesi Meryem İsa’nın mezarına gittiler. O zamanki geleneklerine göre İsa’nın cesedine sürmek için hoş kokulu yağlar hazırlamışlardı.
Yolda giderken aralarında hüzünlü bir sohbet geçiyordu.
Salome: Bütün gece ağlayıp durdum.
Mecdelli Meryem: Ya ben! Her şey çok hızlı oldu: Sahte suçlamalar, adaletsiz yargılama, çarmıhtaki ölümü, aceleyle gömülmesi...
Meryem: Ben çok merak ediyorum, bu taşı kaldırmak için kim bize yardım edecek?
Mecdelli Meryem: Evet, acaba askerler mühürü açtıracaklar mı?
Anlatıcı: Ansızın büyük bir deprem oldu. (Kadınlar: Haaaa!) Üstelik bu kadınlar hayal edemeycekleri olaylara tanık oldular.
(Melek sahneye çıkıyor)
Salome: Olamaz! Burada neler oluyor???
Mecdelli Meryem: Ay, çok korktum!
Meryem: Her yerim titriyor. Bembeyaz giysileri olan bu adamı siz de görüyörsunuz, değil mi? Herhalde melektir!?
Anlatıcı: Taş yerinden yuvarlanmıştı! Girişte nöbet tutan askerler de korkudan bayılıp ölü gibi yere düşmüşlerdi.
(Asker yere düşüyor. Kadınlar mezara yaklaşıp önünde duruyorlar)
Salome: Mezar boş!!!
Mecdelli Meryem: İsa nerede??? Şok oldum!
Meryem: İnanılmaz!
Anlatıcı: Parlak giysilere bürünmüş Tanrı’nın bir meleği kadınlara görünerek onlara şöyle dedi:
Melek: Korkmayın! Çarmıha gerilmiş olan İsa’yı aradığınızı biliyorum. O burada değil; söylemiş olduğu gibi dirildi.
Gelin, O’nun yattığı yeri görün!
Çabuk gidin, O’nun ölüler arasından dirildiğini Petrus’a ve diğer öğrencilerine bildirin! (Melek ayrılıyor)
Anlatıcı: Kadınlar korku ve büyük sevinç içinde hemen mezardan uzaklaştılar; koşarak İsa’nın öğrencilerine haber vermeye gittiler.
Salome: İsa dirildi!!!
Mecdelli Meryem: İsa yaşıyor!!!
Meryem: Düşünsenize - mezar bomboş! Üstelik bir melek bize konuştu!
Anlatıcı: Kadınlar daha yoldayken nöbetçi askerlerden bazıları kente giderek olup bitenleri en üst din görevlilere bildirdiler.
Asker: (söylenerek) Ben şimdi bu din görevlilerine ve özellikle de valiye ne hesap vereceğim? Bu şimşeğe benzeyen varlık gökten ininceye dek kesinlikle kimse cesedini alamazdı. Çünkü biz hiçbir zaman bir yere ayrılmadık.
Yine de mezarı koruyamadık... Şimdi de boş...
Böyle bir varlık gökten inip taşı yuvarlarsa – ne yapılabilir ki!
Sonra da korkup bayılmışız - ne yapalım? (Asker sahneden iniyor.)
Anlatıcı: Din görevliler askerleri dinledikten sonra çok merak ederek birbirleriyle danıştılar. Sonra da askerlere yalan söylettiler.
(asker giriyor)
Asker: (Paralar elinde) Vay be! Bu kadar parayı çoktaaaan bir arada görmemişim! Göreceksiniz, ben şimdi bu mangırlarla neler neler yapacağım! (Pis gülüşü.)
Tamam, koskocaman bir yalan söyletiyorlar ama kimin umrunda:
Şu İsa’nın öğrencileri geceleyin gelip biz uyurken O’nun cesedini alıp götürmüşlermiş! Hayret bir şey! (Asker çıkıyor)
Anlatıcı: Böylece askerler parayı aldılar ve kendilerine söylendiği gibi yaptılar. Bu söylenti bugüne kadar yaygındır.
(Öğrenciler sahnede duruyorlar.)
Anlatıcı: Kadınlar, onbir öğrencinin sakladığı yere varıp tanık olduklarını anlattılar. (Kadınlar giriyorlar) Fakat öğrenciler onların bu söylediklerine inanmadılar.
(Kadınlar yere oturuyorlar)
Öğrenci 1: Ne demek “O dirildi”. Saçmalamayın!
Öğrenci 2: Ben inanmıyorum. Boş yere bizi ümitlendirme.
Petrus: Bu bizim kızkardeşlerimiz deli gibi konuşuyorlar... Ama – ben yine de oraya uğrayıp bir bakayım... aslında hemen şimdi çıkayım!
(Öğrenciler de oturuyorlar.)
Anlatıcı: Petrus kalkıp mezara koştu. Kadınların dediği gibi açık mezarda keten bezlerden başka bir şey yoktu. Olay karşısına şaşkına dönmüş bir halde oradan uzaklaştı. (Petrus geri geliyor.)
Petrus: İsa dirildi!
Anlatıcı: İsa daha sonra, sofrada otururlarken öğrencilere göründü.
İsa: Size esenlik olsun!
Öğrenciler ve kadınlar: (herkes yorum yapar) İsa yaşıyor! Bu Rab’dir! İsa dirildi! ...
Anlatıcı: Sonra onlara çarmıhta çivilenmiş olan ellerini ve ayaklarını gösterdi.
Öğrenciler Rab’bi görünce çok sevindiler.
Artık İsa’nın ölümden dirildiğine inandılar.
(İsa seyircilere dönüyor ve oyuncular onun her iki yanına diziliyor.)
İsa (seyircilere): Size esenlik olsun!
(Oyuncular kısaca ilahi söylüyorlar: İsa dirildi, İsa yaşıyor, Ölüm yenildi, Hozana! HOZANA!)
---------------------------------------------
Sahnenin arkasında bir mezar maketi var.
Anlatıcı bir kenarında duruyor.
Askerlerin mızrakları ve kılıçları var
Piyes, ağırlıklı Matta ve Markos’a göre yazılmıştır.
Fikir: David Stockwell
Uyarlaması: Melek Bayram/Liane Mistele, Diyarbakır Ocak/Şubat 2005