İbraniler Mektubu - 2. vaaz
İsa meleklerden üstün (1:4-14)
Birinci vaazda gördük, nasıl İsa peygamberlerden büyüktür. Bir yanlış öğretiş vardı: İsa’yı bir peygamber gibi kabul edenler vardı - bu yanlış öğretişe karşı gidiliyor.
İkinci büyük bir yanlış öğretiş: bazılarının anlayışına göre, Allah çok uzak ve direktno bizimle konuşamaz - onun için başmeleğine konuşuyor - o da haberi onun altındaki meleğe ulaştırıyor - ve böyle bir zincir gibi devam ediliyor - en sonunda insanlar Allahtan gelen haberi küçük bir melekten alıyorlar.
Bu sistem içinde İsa’yı en büyük melek olarak kabul ederdiler - yani “Allahtan hemen sonra o geliyor” düşünürdüler.
Bugünlerde de bunun gibi düşünenler var: “İsa Allah değildir, ama ona en yakındır” - mesela Mormonlar: onlar için İsa ve Şeytan ikisi başmelek imiş, ama İsa doğru olanı seçmiş.
Yehova Şahitleri de aynısını öğretiyorlar: İsa, yeryüzüne gelmezden önce, başmelek Mihail imiş.
Bugünlerde birçok cahil imanlı Yehovistlere ve Mormonlara kurban gidiyor, çünkü İncilin asıl öğretişini bilmiyorlar - bugünkü vaaza dikkat edersek, kimse bizi bu konuda aldatıramayacak.
İbraniler 1:4-6
4 "Oğul, meleklerden çok daha yüksek bir ad miras aldı, ve kendisi de onlardan çok daha yüksek oldu.
5 Çünkü Allah, meleklerin hangisine hangi vakıtta şöyle konuştu: "Sen benim Oğlumsun, bugün sana Baba oldum."
ve gene: "Ben Ona Baba olacam, o da bana Oğul olacak."
6 Ve Allah, İlk Doğanı dünyaya getirirken gene şöyle diyor: "Allahın bütün melekleri Ona tapsınlar."
burada İsa melekleri ile nasıl karşılaştırılıyor: sanki iki kişi tartışıyor, kim daha büyük diye - o zaman ikisi kimlik kartalarını çıkartsınlar, onların soyadına bakacaz.
burada İsa çok rahat kazanıyor - onun ADI daha şerefli, daha şanlı.
bir kişinin cinsi, soyu çok önemli - dediler mi, “Aa, o zaten filanca cinstendir” herkes onun karakterini bir parça biliyor. Çünkü o cinsin, bir geçmişi var, bir tarihi var.
İsa’nın Oğul adını taşıması gösteriyor: en iyi bir cinstendir, en iyi karakter sahibidir.
kimse kendi kendine ad koymuyor - adlar veriliyor, biz daha bebekken.
sanki hayatının programı, kişinin adının içinde belli oluyor - mesela: ‘İshak’ (‘aldatıcı’), ‘Avram’ (‘şanlı baba’), ‘Petrus’ (‘kaya’)
İsa’nın 'Oğul' adını taşıması gösteriyor: madem o Oğuldur, Allah onunla birçok kişi de evlatlık durumuna getirecek (İbraniler 2:10)
mesela: ‘doktor’ - o doktor adını kazanmak için senelerce uğraşıyor
mesela: soylu kişiler - İngilterede ‘Sir’ (Sör) adını herkes alamaz - kral onu her sene 20-30 çok özel seçilmiş kişiye veriyor (bulgarca: ‘knyaz’, ‘graf’ gibi)
melek adı aslında çok yüksek bir addır: melekler Kutsal Kitapta hep çok kuvvetli olarak gösteriliyor - istedikleri gibi gelip gidiyorlar, uçuyorlar bile - ama Oğul adı ondan kat kat yüksektir.
Bir babanın oğlu yoksa, o mutlu değil. - isterse herşeyi olsun, gene de mutlu değil - binlerce hizmetçisi olsun gene mutlu olamayacak.
kralın oğlu olmadı mı, bütün devlet bölünebilir - aynı onun gibi Allahın krallığı sadece oğlunun kral olmasıyla ayakta kalabilir.
Örnek: İbrahim - onbinlerce hayvanı, yüzlerce hizmetçisi vardı - ama gene de mutlu değildi
Yaratılış 15:2-3
Avram, "Ey Egemen RAB, bana ne vereceksin?" dedi, "Çocuk sahibi olamadım. Evim Şamlı Eliezer'e kalacak. Bana çocuk vermediğin için evimdeki bir uşak mirasçım olacak.
aynı biçimde: Allahın yüzbinlerce hizmetçileri, hani melekleri varsa, ama kendisinden gelen oğlu yoksa, o mutlu olmayacak.
bu ayet Mezmur 2’den alındı - orada gösteriyor, nasıl Rab kendi Mesihini yeryüzünde kral yaptı ve herkes lazım ona tapsın
bu söz “BUGÜN sana baba oldum” bizi şaşırtabilir - soruyoruz: “İsa daha önce oğul değilmiydi? - dünya yaratılmadan önce, Allahın oğlu değil miyidi?
cevap: evet oğul idi, ama oğulun zamanı var oğulluk yerini alsın - bir kral nasıl doğuştan beri kraldır - ama ancak zamanı dolunca hükümete geçip krallığını ele geçiriyor
Örnek: Kral Süleyman - kral olacağı gün, asıl oğul oldu ve tapınağı yapma günü, asıl o zaman oldu (1.Krallar 5:4)
Mezmur 2:6-7
Ve, "Ben kralımı Kutsal dağım Siyon'a oturttum" diyor.
RAB'bin bildirisini ilan edeceğim: Bana, "Sen benim oğlumsun" dedi, "Bugün ben sana baba oldum.
- burada ‘Oğul’ sözü hem kral, hem de Mesih anlamında kullanılıyor - İsrailin kralı, Rabbe bir oğul gibi olacaktı, sade onu sesleyecekti - kral olmakla oğul oldu
İsa da bir kral olarak meleklerden çok üstündür - acı çekmek ve dirilmekle asıl krallığına kavuştu
İbraniler 5:8-9
O aslında bir Oğul idi, ve gene de çektiği çekilerle seslemeyi öğrendi. 9 Böylelikle tastamam oldu
Baba, İsa’ya bir görev vermişti - Oğul onu yerine getirdikten sonra Baba, “Şimdi asıl oğulluk durumuna geldin” dedi - Oğul da kral skemlesine oturdu.
Melekler İsa’nın kategorisinde değildirler. Onlar sade hizmetçi kalıyorlar, ama İsa oğul kalıyor. (Mat. 3:17 ; Mar. 9:7)
Eski Antlaşmada sıra şöyle idi: bir ailede kaç kardeş olsun, en büyük oğulun iki kat daha fazla miras hakkı vardı
bu hak, onun saygınlığını gösteriyor - sanki ilk doğan Babanın yerine geçiyor
İsa Mesih de “Bütün yaradılışın ilk doğanıdır” (Kol. 1:15)
Dünya kurulmazdan önce İsa vardı. Görünen, görünmeyen her şeyi o yarattı ve herşeyin ayakta durması, onun sözüne bağlıdır.
Bütün melekler de İsa’nın hizmetinde idiler.
Yaratılış 27:29
Halklar sana kulluk etsin, devletler boyun eysin, Kardeşlerine egemen ol, Kardeşlerin sana boyun eysin.
Yaratılış 27:37
İshak şöyle cevap verdi: “Onu sana egemen kıldım. Bütün kardeşlerini onun hizmetine verdim”.
Örnek: Bir kralın yanında generallar, ministerler ve akıldaneciler var. Ama kralın oğlu olduğu zaman, onu eline alıp herkesin önünde yukarı kaldırıyor ve herkes yere kapanıyor. Bu demek: Bu bebek benim oğlumdur, sizin kralınız odur.
İsa bütün ruh varlıkların efendisi dir ve melekler de onun buyruğunun altında dır.
Matta 4:11
“Ondan sonra Şeytan İsa'dan ayrıldı. Ve işte, melekler gelip Ona hizmet ettiler.”
7 Ama meleklerden için şöyle konuşuyor: "O, kendi meleklerini rüzgârlar yapıyor, hizmetçilerini ateş yalınları yapıyor."
8 Oğula gene, şöyle konuşuyor: "Senin krallık iskemlen, ey Allah, sonsuzlara kadar duracak, senin krallık değneğin doğruluktur. 9 Doğruluğu sevdin ve haksızlıktan azlaşmadın. Onun için, senin Allahın olan Allah seni sevinç yağı ile meshetti, seni seninkilerinden daha yüksek kıldı."
burada İsa melekleri ile nasıl karşılaştırılıyor: sanki iki kişi spor yapıyor, kim daha büyük - o zaman soruyoruz: “Söyle bakalım, sen ne iş yapıyorsun”
birisi boklukçu, öbürü profesor derse, hemen anlaşılıyor, kim daha büyük, kim daha yüksek bir pozisyondadır
burada İsa çok rahat kazanıyor - onun POZİSYONU çok daha yüksek
ama rüzgarı yollayan, onları kontrol eden İsa’nın kendisidir
öğrencileri ile birlikte iken, rüzgara buyurdu, o da sesledi - madem öyle, rüzgarları olan melekleri de kontrol ediyor
onun doğuşunu melekler ilan etti: Meryem’e, Yusuf’a, çobanlara
denemesinden sonra melekler ona hizmet etti (Matta 4:11)
Getsemani bahçesinde bir melek ona kuvvet verdi (Luka 22:43)
onun dirilişini melekler ilan etti: kayayı kaldırdı, kadınlara konuştu
onun göke alınışını melekler ilan etti (Apo 1:10-11)
daha küçük olan daha büyüğüne hizmet ediyor - onun için İsa meleklerden kat kat üstündür
Mezmur 99:1
RAB kraldır: titresin halklar! Onun kral iskemlesi Kerubilerin üstündedir: sarsılsın yeryüzü!
eski Antlaşmada anlaşıırdı ki, Allahın mekanı, yeri yoktur - onun için diyorlar: göklerde oturuyor - yani kimse onun yanına ulaşamıyor
ama Rab gene de izin verdi, yeryüzünde onun tahtı yapılsın - o da Antlaşma Sandığı’nda idi
onun kapağı saf altından idi - onun üztünde de iki melek vardı (onlara Kerubiler) denilirdi onların gözleri aşağı bakardı - Rabbin kuvveti onların üzerinde dururdu
ama şimdi Rab kendi oğlunu o iskemleye oturttu - onun için Oğul meleklerden üstündür
melekler bukvalno Oğulun ayaklarının altındadır
bu altından süslü bir çubuk - aslında bir topuza benzerdi - isterdi göstersin ki, bu kralda yeterince güç var, kişilere buyurduğu şeyleri yaptırsın.
İsa’nın krallık değneği doğruluktur - demek, onun kuvveti doğruluğundadır - dünyanın kralları başka: onlar sade kaba kuvvete güveniyorlar.
ama İsa’nın kuvveti hakikattan geliyor.
Rab, kimi kişilerine görev verirken, onları meshederdi - ama meleklerine sade buyruk veriyor.
bir firmanın sahibi, küçücük bir işçisine başka konuşuyor, kendi mirasçısı olan oğluna başka konuşuyor.
aynı bunun gibi Rab İsa, melkelerden kat kat üstündür - Babası sade demedi “Git, yeryüzne in - orada haçta öl!”... v.s. - hayır, onu meshetti - nasıl bir kişi işinden ayrılıyor ve bütün işini güvendiği başka bir kişiye teslim ediyor.
Yuhanna 9:20 - “Çünkü Baba Oğul'u seviyor. Ve kendisi ne yaparsa, herşeyi Ona gösteriyor.” - çünkü yeryüzünde artık herşeyi Oğlu İsa ile yapacak, bütün işini ona teslim etti,
ama şef bir hizmetçiye bir şey anlatmayacak - sadece buyruk verecek: “Git, benim için filanca işi bitir!”
10 Ve gene: "Sen, ey dünyanın Rabbi, en başta dünyanın temelini kurdun. Ve gökler de senin ellerinin işidir.
11 Onlar yok olup gidecek, ama sen kalacan. Onların hepsi, eski bir ruba gibi çürüyecek. 12 Onları bir kaftan gibi kıvıracan, onlar da değiştirilecek. Ama sen aynı kalıyorsun, ve senin günlerinin sonu yok."
13 Acaba, Allah meleklerin hangisine hangi vakıtta şöyle konuştu: "Senin düşmanlarını ayaklarına bir basamak yapacam. O zamana kadar sen benim sağımda otur.'
14 Melekler hepsi hizmet eden ruhlar değil mi? Onlar o kişilere hizmet etmek için gönderilmiyorlar mı, hani kurtuluşu miras alacaklar?
bütün kosmosu: dünyayı ve gökleri de - “İbrahim olmadan önce, ben varım” (Yuhanna 8:58)
İsa aynı zamanda bütün melekleri yarattı
Kol 1:15
Çünkü Onun eliyle her şey meydana getirildi:
- hem göklerdeki, hem de yeryüzündeki şeyler;
- hem görünen, hem de görünmeyen şeyler;
- ruh krallıkları ve güdücülükleri, ruh hükümetleri ve güçleri.
Evet, her şey Onun eliyle yapıldı ve her şey Onun için yapıldı.
madem İsa melekleri yarattı, kendisi melek olamaz
dünya ve onun içinde herşey Oğul’undur, onun malıdır - ve madem onun malıdır, onu istediği gibi kullanacak, istediği zaman da yok edecek
gün gelecek ki, Allahın Oğlu bütün kosmosu bir eski ruba gibi kıvıracak, toplayacak ve ateşe atmakla yok edecek
bizi Allahtan ayıran perde göktür, onun için onu göremiyoruz, ondan kazçıyoruz - ama bir gün Oğıl bu perdeyi ortadan kaldıracak
o zaman Rable başbaşa kalacaz - ya İsa’ya Rab deyip sonusz kurtulacaz, ya da sonsuzca mavolacaz
İsa, babasıyla birlikte kral iskemlesinde oturuyor - ama onun da bir süresi var: şimdi lazım onun düşmanları tek tek yenilsin, herşeyi yendikten sonra, Rab İsa krallığı yeniden babasına teslim edecek (1.Kor 15:24)
sade önemli kişilerin düşmanları var, önemsiz kişiler kavga ederler, ama kimse onları onlarala savaş yapacak kadar ciddi alsın
melekler bu savaş içinde birer küçücük askerdir, ama büyük general İsa Mesihtir
melekler ve biz: onlar bize hizmet için gönderiliyor
İncile bakalIm, melekler sık sık imanlılara yardım ettiler:
Yeruşailm’de apostolları mahpustan çıkardı (Apo 5:19)
Filipus’u Gaza yoluna gönderdi (Apo 8:26)
Kornelyus’u hazırlıyor, Petrus’la karşılaşsın (Apo 10:3)
Petrus’u mahpustan çıkarıyor (Apo 12:7)
Hirodes’i cezalandırıyor (Apo 12:23)
Pavlus gemide iken ona kuraj verdi (Apo 2713)
ama bugünlerde de Rab bizi düşünüyor - bu ruhsal savaş içinde bize sık sık insan biçiminde melekler gönderiyor - onlara açık olalım