Bize bir çocuk doğacak - Bize bir oğul verilecek
Yeşaya 9:1-7
1 Bununla birlikte sıkıntı çekmiş olan ülke karanlıkta kalmayacak. Geçmişte Zevulun ve Naftali bölgelerini alçaltan Tanrı, gelecekte Şeria Irmağı'nın ötesinde, Deniz Yolu'nda, ulusların yaşadığı Celile'yi onurlandıracak. 2 Karanlıkta yürüyen halk Büyük bir ışık görecek; Ölümün gölgelediği diyarda Yaşayanların üzerine ışık parlayacak.
3 Ya RAB, ulusu çoğaltacak, sevincini artıracaksın. Ekin biçenlerin neşelendiği, Ganimet paylaşanların coştuğu gibi, Onlar da sevinecek senin önünde.4 Çünkü onlara yük olan boyunduruğu, Omuzlarını döven değneği, Onlara eziyet edenlerin sopasını paramparça edeceksin; Tıpkı Midyanlılar'ı yenilgiye uğrattığın günkü gibi. 5 Savaşta giyilen çizmeleri Ve kana bulanmış giysileri Yakılacak, ateşe yem olacak.
6 Çünkü bize bir çocuk doğacak, Bize bir oğul verilecek. Yönetim onun omuzlarında olacak. Onun adı Harika Öğütçü, Güçlü Tanrı, Ebedi Baba, Esenlik Önderi olacak.
7 Davut'un tahtı ve ülkesi üzerinde egemenlik sürecek. Egemenliğinin ve esenliğinin büyümesi son bulmayacak. Egemenliğini adaletle, doğrulukla kuracak Ve sonsuza dek sürdürecek. Her Şeye Egemen RAB'bin gayreti bunu sağlayacak.
Kim KK'ı biraz bilirse, hatırlayacak ki, kral Süleyman'ın zamanından sonra ili tane devlet oldu: Yahuda (güneyde) ve İsrail (kuzeyde). Yahuda krallığında kimi krallar iyidi, kimileri kötü. Fakat İsrail krallığındakiler hepsi kötüydü. Daha en başta Rabbe tapmak için iki tane altın dana yaptılar; daha sonra apaçık putlara taptılar.
Bu İsrail krallığı 200 sene devam etti ve 19 kral gördü - hepsi birbirinden kötü idiler, Rabden uzak idiler. Son iki kral Pekah ve Hoşea (bu peygamber Hoşea değildir, bambaşka bir kişidir).
-732 senesinde Asur kralı gelip İsrail topraklarını birinci defa ele geçirdi ve yarısını işgal etti. O zaman Hoşea son kral oluyor. O da on sene sonra -722 ayaklanma yapıyor ve o zaman Asur kralı gelip İsrail krallığına tamamen son veriyor.
Ve bu zamanın içinde peygamber Yeşaya ortaya çıkıyor: okuduğumuz sözler, yani bölüm 9, -730 senesinde söylendi. Demek 2 sene önce Asurlar birinci defa gelip İsrail'in bir parçasını kopardılar. Ve bu durumda Yeşaya halka son bir çağrı yapıyor, onların günahlarını gösteriyor ve diyor Asur kralı sizi tamamen yok edevek. İsrail krallığının son 8 senesidir:
Yeşaya 9:9-10
Bütün halk, Efrayim ve Samiriye'de yaşayanlar, Rab'bin bu yargısını duyacak. Gururlu ve küstah olan bu halk diyor ki, "Kerpiç evler yıkıldı, Ama yerlerine yontma taştan evler yapacağız. Yabanıl incir ağaçları kesildi, Ama yerlerine sedir ağaçları dikeceğiz."
Demek gördüler felaketi, nasıl Asur kralı devletin yarısını yuttu... ve gene alçalmıyorlar, akıllanmıyorlar, hayır, tam tersi, daha fazla gururlanıyorlar. Asur kralı kerpiç evlerimizi yıktı... ama biz mermer taşından evler kaldıracaz.
Onun için Rab onlara diyor:
Yeşaya 9:13-16
13 Halk kendisini cezalandıran RAB'be dönmeyecek, Her Şeye Egemen RAB'bi aramayacak. 14 Bunun için RAB İsrail'den başı da kuyruğu da, Hurma dalını da sazı da Bir günde kesip atacak.
Peki, baş ve kuyruk, hurma dalı ve saz kimi gösteriyor?
15 Baş ileri gelen saygın kişi, Kuyruksa öğretisi sahte olan peygamberdir. 16 Çünkü bu halkı saptıranlar ona yol gösterenlerdir. Onları izleyenler de yem oluyor.
İsrail krallığının son günlerinde iki gelişme oldu: halkın önderleri yaramaz, gururlu ve bencil çıktı. Ve aynı zaman halka yol gösteren peygamberler de sahte sözler söyleyip halkı uyutturdular. “Bakın birkaç sene kaldı, sonra Asur kralı gelip bizi darmadağın edecek” diyeceğine ne dediler: “Rahat olun, Allah baba iyidir. Şimdi zenginleşecez. Allah istiyor zengin olasın; kerpiç yerine mermer taşından evler yapacaz! Bereket, bereket ... Allah istiyor rahat yaşayalım.”
Hiç yabancı gelmiyor, değil mi? Sanki aynı durumdayız bugün: ateiştler, Allahsızlar imana saldırdılar, bütün Avrupa'da kiliseler sallanıyor, kökten sarsıldılar, knockouta yakındırlar. Ve kilisenin önderleri ve vaizleri, bugünkü peygamberler ne diyorlar? Halkımızı uyantırmıyorlar, uyarmıyorlar. Hayır... uyukuda kalın, devam edin... Allah baba iyidir... Bereket Allahıdır
Ama aldanmayalım: Rab her kuşakta gerçek peygamberlerinin seslerini kaldırıyor. Onlar da imanlılarını uyutturacağına uyandırıyorlar: “Hey, uyanın! Birinci vuruşlar geçti. Birkaç sene kaldı. Dönelim gerçek öğretişe. Tövbe edelim tembelliğimizden, rahatlık düşüncesinden. Belki Rab bir daha acır bize, yargıyı erteler”
Evet, Yeşaya'ya geçmiyor. O sahte peygamber değildir; hiç acımadan gelecekteki olayları bildiriyor:
Yeşaya 9:19-20
Her Şeye Egemen RAB'bin öfkesi Ülkeyi ateş gibi sardı. Halk ateşe yem olacak, Kardeş kardeşini esirgemeyecek. 20 İnsanlar şurada burada bulduklarını yiyecekler, Ama aç kalacak, doymayacaklar. Herkes çocuğunun etini yiyecek:
Ve bu olaylar aynen öyle gerçekleşti: Yeşaya bu sözleri söyledikten 5 sene sonra, Asur kralı Şalman-eser gelip Samiriye kasabasını kuşattı, ve o kuşatma 3 sene sürdü. Ve Yeşaya'nın sözleri o zaman gerçekleştş: insanlar açlıktan yamyam, kanibal oldu.
Korkunç değil mi? Bu felaket, karanlık senaryonun içinde Yeşaya bize kocaman bir umut kapısı açıyor. Bu durumun içinde umut dolu sözler söylüyor. “Durum hep o kadar karanlık kalmayacak. Bizim için bir çocuk doğacak, bütün umudumuz odur. O çocuk bizi kurtaracak” ... Acaba, o kim olabilir?
Evet, buradaki sözler, Yeşaya bölüm 9, ayet 1-7, 730 sene sonra yaşayacak olan Mesih için en çarpıcı sözlerdir. Mesihi güçlü bir kral olacak... değil o sahte, günahlı İsrail kralları gibi.
Ve şimdi onun kendisine, hem de onun krallığına bakacaz:
1 Bununla birlikte sıkıntı çekmiş olan ülke karanlıkta kalmayacak. Geçmişte Zevulun ve Naftali bölgelerini alçaltan Tanrı, gelecekte Şeria Irmağı'nın ötesinde, Deniz Yolu'nda, ulusların yaşadığı Celile'yi onurlandıracak. 2 Karanlıkta yürüyen halk Büyük bir ışık görecek; Ölümün gölgelediği diyarda Yaşayanların üzerine ışık parlayacak.
Matta 4:12den aşağı Matta o ayeti kullanıyor
12 Sonra Yahya'yı mapusa attılar. İsa bu haberi alınca, Celile sancağına çekildi.
13 Ve Nasıra kasabasından ayrılıp Kefernahum kasabasına yerleşti. O da göl kenarında, Zebulon ve Naftali topraklarının arasındaki sınırda bulunuyor.
14 Öylelikle İşaya peygamberinin söylediği söz yerine geldi: 15 "Zebulon ve Naftali toprakları, Denize inen yol, Yordan ırmağın ötesi, Allahsız milletlerin Celilesi;
Yani Matta diyor ki, Yeşayanın sözü İsa Mesihte gerçekleşti: Malaki'den sonra 430 sene sürdü, Rab hiç peygamber yollamadı, sustu ve halka bir karanlık çöktü.
Ve bunca zamandan sonra Rab yeniden şafak veriyor, yeniden konuşuyor. Sanki kocaman bir fenerle hakikatı, aydınlığını salıyor.
Ama işin ilginç tarafı: bu olmadı Yeruşalim'de, ya da Davudun kasabası Beytlegem'de. İsa'nın zamanında Yeruşalim'de yaşayan Yahudiler, Celile'den gelenleri hor görürdüler. Ne zaman Petrus korktu o hizmetç kızdan, o ne dedi Petrus'a: “Sen de Celile'densin. Diyalektin seni ele veriyor”
7 Davut'un tahtı ve ülkesi üzerinde egemenlik sürecek.
Rab önce birinci kral olan Saul'u reddetti ve Davut'u seçti. Ve dedi ki, bundan sonra bütün krallar Davutun soyundan olsunlar.
Süleyman'da sonra Yahuda krallığındaki krallar gerçekten de hepsi Davud'un soyundandı. Ama kuzey taraftaki İsrail kralları Davud'un soyundan değildiler; kendi kendilerini kral yaptılar.
Mesih geldi mi, o yeniden Davudun soyundan olacak
Egemenliğinin ve esenliğinin büyümesi son bulmayacak.
Evet, Rab burada konuşmuyor sadece o Celile bölgesi için. O şüçük bir yer: 70x 80 km. Ama öyle günler gelecek diyor, o Mesihın krallığı kocaman olacak. Yeşaya'Nın zamanında kim hesap edebilirdi ki, biz bir gün Celile'den 1500 km uzakta onun krallığında yer alacaz. Ve konuşmuyorum Sibirya ve Arjeantin için.
Egemenliğini adaletle, doğrulukla kuracak Ve sonsuza dek sürdürecek. Her Şeye Egemen RAB'bin gayreti bunu sağlayacak.
Mesihin krallığında koruptsya olmayacak. İsrail krallığında herkes baktı intriga ile, rüşvetle, katillikle kralı indirsin, kendini kral yapsın.
Mesih geldi mi, öyle yapmayacak, ama krallığı o hak edecek: İsa hem Davud'un soyundan geldi, hem de ölmek ve dirilmekle o krallığı hak etti.
Ve onun krallığında hep doğruluk devam ediyor, en küçük dul kadının hakkını yiyen olmayacak. Nasıl mesela Apo 6'da okuyoruz: kardeşlerin arasında bir problem çıktı mı, topluluk onu sevgi ve anlayışla çözmeye bakıyor... değil haksızlıkla.
3 Ya RAB, ulusu çoğaltacak, sevincini artıracaksın. Ekin biçenlerin neşelendiği, Ganimet paylaşanların coştuğu gibi, Onlar da sevinecek senin önünde.4 Çünkü onlara yük olan boyunduruğu, Omuzlarını döven değneği, Onlara eziyet edenlerin sopasını paramparça edeceksin; Tıpkı Midyanlılar'ı yenilgiye uğrattığın günkü gibi. 5 Savaşta giyilen çizmeleri Ve kana bulanmış giysileri Yakılacak, ateşe yem olacak.
“yük olan boyunduruk” kalkınca o Mesihin krallığında büyü sevinç olacak. Bununla günahı anlatıyor. Mesihin krallığına girenlerin sırtında hepsi kocaman bir yük var. Ama İsa'nın hacının dibine geldik mi, biz onu orada haçta gördük mü, o zaman o yük sırtımızdan düşüyor ve o zaman gerçekten serbest oluyoruz.
İlahi 13: “Haçında, haçında mutluluk buldum orada, suç yükü de kayboldu kalbimin. Görüşüm şifa buldu imanla, yok artık sonu sevincimin !”
6 Çünkü bize bir çocuk doğacak, Bize bir oğul verilecek.
İşte bu ayette görüyoruz aynı kişi nasıl iki defa anlatılıyor: hem çocuk, hem oğul, hem doğacak, hem verilecek.
Ve burada İsa için kocaman bir ipucu var: bu iki satır paralelizm, standart bir İbranice şiirlerde bir anlatım tarzı. Aynı mesele tekrarlanıyor başka sözlerle.
Ama burada sanki o sözlerde derin bir anlam var: burada İsa'nın çift kişiliğini görüyoruz: hem insan, hem tanrı... hem çocuk, hem de oğul ... Allahın oğlu.
Bir çocuk olarak doğdu: zayıflık içinde, her bir bebek gibi, bizden biri imiş gibi. O anlamda Meryem onu seçti, melek ona gelince o razılığını verdi.
Çocuk olarak İsa tam bir insandır. Luka yazıyor çobanlar onu bulmuş... hem de en düşük bir vaziyette: yemlikte. Daha aşağı olmaz artık. Çocuk olarak o bize himet ediyor, ayaklarımızı yıkıyor (Yuhanna 13)
Öbür tarafta diyor “bize bir oğul verildi”. Bir oğul olarak İsa tam Allahtır. Bir oğul olarak İsa tektir: onun durumu monogenes = tek Doğan. Allahın oğlu olarak İsa, Meryem'i seçti onun anası olsun. Oğul olarak bize 'verildi' - sanki hazıra önümüze koyuldu. Oğul olarak o bizim Rabbimizdir, efendimizdir, şeftir. Oğul olarak biz onun ayaklarını yıkıyoruz. (Luka 17:8)
Yönetim onun omuzlarında olacak.
Sembolik olarak kralların ve başka yetkili kişilerin omuzlarına bir nişan koyarlar, öyle değil mi? Askerlikte rütbelerde bir sıra var: göğsünde ne kadar da işaret varsa, omuzunda en ufak bir işareti olan biri geldi mi, o senden kat kat büyüktür.
Generallerde omuzlarında apolet, ya da omuzluk dediğimz işaretler var. Demek o kişi yetki aldı... onu kendi kendine koymadı,
İsa Mesih de öyle oldu: o yetkiyi babasından alıp yeryüzünde geldi.
Yuhanna 17:2
Çünkü sen Ona bütün insanların üzerine hak verdin. Öyle ki, Ona kaç kişi vermişsen, onların hepsine sonsuz yaşam versin.
İlginç bir not: Bazı müslümanlar du ayeti seviyor: ama diyorlar ki, bu ayet Muhammed için konuşurmuş. Allah yönetimi onun omuzlarına koymuş. Ve diyorlar: Mhammed son peygamber imiş, peygamberlerin mührü imiş.
Ve o belli olsun diye, Allah ona bir mühür, bir nişan koymuş, hem de neresine: omuzlarına. Ve onu bu ayete bağlıyorlar. Muhammed'in sağ omuzunda kocaman bir ben varmış, küçük yumurta büyüklüğünde... ve Yeşaya 9:6 onu önceden bildirmiş olacak diye. İnan bana ben onu şaka olsun uydurmadım gerçkten öyle düşünen müslümanlar var.
Ve şimdi en entersan tarafa geldik. Son olarak bu doğacak çocuğu bir ad lazım. Ama burada sadece 1 tane değil, tam 4 ad veriliyor bu çocuğa hem de her ad 2 sözden oluşuyor.
Harika Öğütçü = Güçlü Tanrı = Ebedi Baba - Esenlik Önderi
Pele Yoetz = El Gibor = Avi Yad = Sar Şalom
Ve bu 4 ad, gelecek kral olan Mesihin işini ve karakterini tam olarak anlatıyor.
Ama önce bakalım o 4 ad meselesi nereden geliyor. Mısırlı Firavunlar doğarken onlara bir ad verilirdi. Ama tahta çıkınca, kendi adından başka 4 ad daha verirdiler.
Mesela, 2.Ramses: -1279'dan -1213'e kadar krallık sürdü (66 yıl). Onun asıl adı Ramses idi, ama ona 4 ad daha verdiler - ve her ad ikişer sözden oluşuyordu:
Kanehet Merimaat
Verşefit - Mekkemet
Aahepeş - Meritaui
Usermaat - Re
öz adı: Ramesisu meri-Amun (Amun'dan Doğan)
Pele-Yoetz
El-Gibor
Avi-Yad
Sar-Şalom
1.Kor 1:30
Mesih bizim için Allahtan gelen bilgilik oldu: doğruluk ve kutsallık ve kurtuluş odur.
Col 2:3-4
Anlayışın ve bilginin bütün zenginlikleri Mesihin içinde saklıdır. Bunu size söylüyorum ki, hiç kimse sizi kandırıcı laflarla aldatırmasın.
Asıl bilgi, asıl felsefe ancak İsa Mesihtedir. Ancak onu ne kadar anladıysak, ancak o kadar gerçek bilgi bulunuyor bizde.
Bize gerçekten bir öğütçü lazım, birisi bize akıl versin. Nasıl diyorlar: akıldaneci. onlar devlet adamlarına yardım ederler karar versinler.
Ve Mesih için diyor: harika öğütçü. Bu harika sözü demek değil sadece çok güzel (harika!, ama aslında mucizevi, bu dünyadan olmayan, Allah katından gelen. Her bir konuda Allahın hikmeti bize yol göstersin
Rom 12:2
Bu elaleme de uymayın. Ama düşünceniz yenilensin, ve böylelikle bambaşka kişiler olun. Öyle ki, Allahın iyi, hoş ve kusursuz isteğini deneyesiniz.
Eph 5:10
Her şeyi deneyin, acaba Allahı memnun ediyor mu diye?
Eph 5:16
Vaktınızı iyi kullanın, çünkü günler kötüdür. 17 İşte, aptal olmayın, Allahın istediği nedir anlayın.
Her zaman birisi bize karışıyor, bize akıl veriyor. Ama onlara kulak vermeyelim: harika öğütçümüz var. O Allahın bakış açısını saplıyor. O dururken ona jılak verelim
El - ibranice Tanrı demektir, en genel ad. Ama gibor, arapça cabbar gibi, Allah cabbardır, her türlü güç var ondan.
Bu söz özellikle savaş konusunda kullanılıyor. Yani: tanrısal savaşçı, Allah olan yiğit. İsa'da sadece akıl ve anlyı yok, ama doğru olanı yapabilmek için kuvvet var.
Rom 9:5
Herkesin üstünde olan Allah Odur. O, sonsuzlara kadar mubarek olsun, Amin.
Titus 2:13
Ve artık büyük Allah ve kurtarıcımız olan İsa Mesihin mubarek umudunu, hani Onun şanlı gelişini bekliyoruz.
Açıklama 19:11-13
Ve baktım, gök açık dururdu. Ve işte, beyaz bir beygir. Ona binmiş Olanın adı 'Sadikan ve Hakikatçı'dır. Doğrulukla davalıyor ve muharebe ediyor.
12 Onun gözleri ateşli bir yalın idi. Onun kafasında çok taçlar vardı. Onda öyle bir ad yazılıydı, Kendisinden başka hiç kimse o adı bilmiyor. 13 Ve kana bandırılmış bir ruba giyiyor. Onun adı, 'Allahın sözü'dür
Bazıları bu ayete bakıp diyorlar: “Te te bak, burada oğula baba deniliyor, demek biz de İsaya baba diyebiliriz”. Bu tamamen saçmalıktır.
Bu ayet EA'da bulunuyor. Biz YA için EA'dan hiç bir zaman yeni bir öğretiş çıkaramayız. Bu olmuyor. Ve YA'da bir kere görmüyoruz ki, Oğula Baba denilsin. İsa Oğuldur, Baba değildir.
Baba, Oğulu yeryüzüne gönderdi; Oğul babayı göndermedi. Madem Baba, Oğul ve Kutsal Ruh, 3 ayrı ad kullanıyoruz, o zaman o adları karıştırmayalım. Tamameen kaos oluyor, insanlar bizi hepten anlamayacak.
Açıklama (Vahiy) 13:8
Her kimin adı Kuzu'nun yaşam kitabında yazılmamış ise, onlar canavara taptılar. O Kuzu, dünya kurulmazdan önce bile kesilmişti.
İbrahim benim günlerimi gördü... İbrahim yaşamadan önce ben Varım ... Burada en güzel tercüme: Ebediyet Babası, sonsuzluğun efendisi.
Yuhanna 17:5
Dünya kurulmazdan önce ben senin yanında idim ve o vakıt şanım vardı. Ve şimdi, Baba, bana senin yanında gene o aynı şanı ver.
Demek dünya kurulmazdan önce, şimdi ve sonsuzza kadar İsa şanlıdır
Buarada artık çok ayetler var... gerçek barış ancak İsa Mesihten geliyor.
Çok emperatorlar, çok politik ve düsünce sistemi insanlara barış getirmeye kalktı, ama en osnunda daha fazla savaş, ölüm ve yıkım oldu.
Pax Romana - Plutarch: “Biz her devleti ele geçirip orası çöle çev,iriyoruz ve sonra ona Barış diyoruz
Komunistlerin büyük sloganı “Dünya Barışı”... MİR ... ama her yerde ölüm, kontrol ve baskı.
Gerçek barış hem dünyaya, hem de senin hayatına ancak bu oğulla gelecek.
Ne zaman izin verirsin bu oğul senin hayatında işlesin, ancak o zaman huzur bulacan. Başka yerde arama... bulamayacan.
Öz adı: OĞUL