Musa ölmüştü – Yeşu ölmüştü: o zamanlarda Allah direktno onlara konuşmuştu, ama şimdi halk lazım doğru KARARLAR versin
zamanlar içinde bütün halk tek bir kişiyi seslerdi; ama şimdi lazım BİRLİK içinde çalışmayı öğrensinler
ama o zaman hiç kolay değildi; çok yanlışlıklar yaptılar
her kilise de aynı onun gibi büyüme gösteriyor:
en başta bir evangelizator kiliseyi kuruyor, tek önder var, bütün her şeyi o düşünüyor, sanki bir ana gibi kiliseye meme veriyor
sonra, o ayrılıyor, birkaç güdücü brakıyor, sanki kiliseyi sütten kesiyor, onlar artık kendi iman kuvvetine dayanıyorlar, herşeyi kendileri düşünüyorlar
Hakimler 1:1
“İsrailliler, Yeşu'nun ölümünden sonra RAB'be, "Bizim için Kenanlılar'la savaşmaya ilk kim gidecek?" diye sordular.”
Önemli kararlardan önce Rabbe danışmak lazım
zaman nasıl yaptılar: Rabbin Evi daha çadır biçiminde idi ve Şilo kasabasında dururdu
Urim ve Tumim adında iki çöp vardı; onların atılmasından Rabbin ne istediği anlaşılırdı
sanki daha büyük kardeşlerinden daha önemlidir
Jdg 1:2 RAB, "Yahuda oymağı gidecek" dedi, "Kenan ülkesini onun eline teslim ediyorum."
Yaratılış 49:8-10
"Yahuda, kardeşlerin seni övecek, Düşmanlarının ensesinde olacak elin. Kardeşlerin önünde eğilecek. 9 Yahuda bir aslan yavrusudur. Oğlum benim! Avından dönüp yere çömelir, Aslan gibi, dişi bir aslan gibi yatarsın. Kim onu uyandırmaya cesaret edebilir? 10 Sahibi gelene kadar Krallık asası Yahuda'nın elinden çıkmayacak.”
Bu, İsa Mesihi gösteriyor – O Yahuda cinsinden gelen aslandır
(1) Yeşu’nun zamanında başladılar ama sonra devam etmediler
Hakimler 1:28-34
İsrailliler Kenan halkını tümüyle kovmadılar; ama zamanla güçlenince onları angaryasına çalıştırdılar.
29 Efrayimoğulları Gezer'de yaşayan Kenanlılar'ı buradan sürmediler. Kenanlılar Gezer'de İsrailliler'in arasında yaşadılar.
30 Zevulun da Kitron ve Nahalol halklarını kovmadı.
31 Aşeroğulları'na gelince, onlar da Akko, Sayda, Ahlav, Akziv, Helba, Afek ve Rehov halklarını kovmadılar. 32 Bu topraklardaki Kenanlılar'ı kovmayıp onlarla birlikte yaşadılar.
33 Naftali Beytşemeş ve Beytanat halkını kovmadı.
34 Amorlular Danoğulları'nı dağlık bölgelerde tuttular, ovaya inmeğe engel oldular.”
(2) Kendilerine yaşamak için gerekli olan toprakları kazandılar, ama düşmanları yok etmediler
“Aa, bu kadar bana yeter” düşüncesi – tamam, şimdilik sana yeter, ama düşman elinde var olanı senden kapacak.
“Bu kadar iman bana yeter” diye düşünüyor musun?
(3) Bir işin başı değil, onun sonu önemlidir
İsa’nın benzetmesi: iki oğul – birincisi “Gitmem” diyor, ama en sonunda gidiyor, öbürü “Aa, gidecem” deyip gitmiyor.
Rab bir gün senden hesap isteyince, sana sormayacak “Nasıl imana başladın?”, ama soracak: “İmanlı hayatını nasıl bitirdin?”
Çok imanlı işitiyorum: “Eskiden Rab için neler, neler yapardık.” – böyle boş laflarla sade kendi kendini aldatırıyorsun – sen şimdiki haline bak.
(4) imanlı hayat uzun bir savaştır
Düşmanı bir kere yendiysen, demek değil ondan sonra uğraşmak lazım değil.
Hakimler 2:1-5
RAB'bin meleği Gilgal'dan Bokim'e gitti ve İsrailliler'e şöyle dedi:
"Sizi Mısır'dan çıkarıp atalarınıza söz verdiğim toprağa getirdim. 'Sizinle yaptığım antlaşmayı hiçbir zaman bozmayacağım dedim. 2 Dedim ki, 'Bu topraklarda yaşayanlarla antlaşma yapmayın; sunaklarını yıkın. Ama sözümü dinlemediniz. Bunu neden yaptınız? 3 Onun için şimdi, 'Bu halkları önünüzden kovmayacağım; onlar böğrünüzde diken, ilahları da size tuzak olacak diyorum."
4 RAB'bin meleği sözlerini bitirince bütün İsrail halkı hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı. 5 Bu yüzden oraya Bokim adını verdiler ve orada RAB'be kurban sundular.
Rab artık otomatik onlar için düşmanı kovmayacak
ama aynı zamanda demiyor: “Ben sizi terk edecem”
Hakimler kitabının teması da budur: Allah halkı ne kadar kötü olursa olsun, Rab gene de kendi işini bitirecek
Rab azarlıyor, ama asıl cezayı vermiyor: sonsuz ölüm
Bizim için: onların adetlerini yıkalım ve aramızda barış olmasın
onlar durdukça, sen istediğin kadar Rabbe tap, er geç gene o eski put yerlerinde kurban kesecen.
bizim için: adetler: bizde yeni bir iman var, mahallede 20 sene önceye kadar yoktu.
ama aramızda mahallenin adetleri ve düşünceleri devam ederse, zamanla onlar Kutsal Ruhun işine engel olacaklar.
Rom 12:2
“Bu elaleme de uymayın. Ama düşünceniz yenilensin, ve böylelikle bambaşka kişiler olun. Öyle ki, Allahın iyi, hoş ve kusursuz isteğini deneyesiniz.“
Kurbanlar, pişiler, bakımcılık ve büyücülük temasında bunu anlıyoruz – ufak kızanlarımız kadar kurban etinden uzak duruyoruz.
Ama daha büyük temalarda: kızanlarımızı okuturmak, erken evlenmemek, gösterişten uzak durmak, boş vaktımızı nasıl harcıyoruz.
Rab onu yasak etti, çünkü halk lazımdı sadece onunla antlaşma yapsın
Antlaşma var mı, barış var, birbirimize dokunmayacaz. Antlaşma yok mu, savaş var
En başta Rab insanlarla yılanın arasında bir düşmanlık koydu:
Allahın halkı lazım hiç bir zaman o düşmanlığı unutmasınlar. En derin konularda anlaşma mümkün değildir. Sen artık kendi, halkının arasında yabancısın – ve kimse yabancılardan azlaşmaz.
Yuhanna 15:19
“Siz dünyadan olsaydınız, dünya sizi kendi malı gibi seveceydi. Ama siz dünyadan değilsiniz, ben sizi dünyadan seçtim. İşte, onun için dünya sizden azetmiyor.”
Hakimler 2:10
“Bu kuşaktan olanların hepsi ölüp atalarına kavuştuktan sonra, RAB'bi tanımayan ve O'nun İsrail için yaptıklarını bilmeyen yeni bir kuşak yetişti.”
Mısır’dan çıkanların hepsi çölde öldü (birinci kuşak)
Onlar kendi kızanlarına anlattılar, nasıl Rab işledi (ikinci kuşak)
Yeşunun ölümünden sonra, üçüncü kuşak yetişti – onlara Mısırdan çıkmak, o büyük kurtuluş, artık bir masal gibi geliyor
Köleliği, esir olmak nedir bilmeyen kişiler için serbest olmak normaldır, onlara heyecan vermiyor. – onun için serbestliğin kıymetini bilmiyorlar.
Soren Kierkegard (Şvetsyadan bir yazar) şöyle bir benzetme anlattı:
“Bir çiftlikte bir sürü kaz (patka) varmış – artık rahat hayata alışmışlar: her gün bir insan gelip onlara yemek veriyor – her Pazar günü toplantı yaparmışlar – güzel konuşmayı beceren bir kazı dinlermişler – o da büyük büyük sözlerle anlatırıyor, nasıl eskiden kazlar uçabilirmiş, nasıl istedikleri yere gidebilirmişler ve serbest uçmak ne kadar güzelmiş – ama kimsenin aklına gelmeyecek, kanatlarını gersinler, uçmaya denesinler”
İşte biz imanlılar öyle değil miyiz: İbr 11 – eski Ahitteki büyük adamların hayatlarına bakıp derin bir ah çekiyoruz, ama onlar gibi iman iişleri yapıyor muyuz?
Bizim de artık yeni bir kuşak imanlılar yetişiyor: Kızanlarımız doğuştan beri toplantıda büyümüşler
Günah köleliği nedir bilmiyorlar – onun için Rabbin kurtuluşu da nedir bilmiyorlar
(1) Halkın durumu iyidir – Rabbe tapıyorlar
(2) Şımarık olup Rabbi unutuyorlar başka tanrılara tapıyorlar
(3) Rab ceza olarak izin veriyor, yabancı halklar onlara ağır baskı yapsınlar
(4) Kötü durumda iken, halk tövbe edip yeniden Rabbe yalvarmaya başlıyor
(5) Rab onlar için bir kurtarıcı kaldırıyor – o da halkı yabancıların elinden kurtarıyor
>aslında Hakimler sözü iyi değil, “kurtarıcılar” sözü daha yerinde olacaktı
bütün kitapta 12 Hakimin adı geçiyor, onların altısı önemlidir, uzun uzun anlatılıyor
Hakimler kitabı İsraiil halkının tarihinde en zor ve düşük bir zaman idi
kişiler tövbe ediyor, sade sade belalardan kurtulsunlar diye, değil asıl yürekten
senin hayatın da öyle mi? O zaman değiş, yüreğini değişti