İbraniler Mektubu - 3. vaaz
İsa, biz ve melekler (2:1-9)
İbraniler 2:1-9
1 Onun için lazım, işittiğimiz şeylere daha da fazla kulak asalım, yoksa usul usul onlardan uzaklaşacaz. 2 Çünkü bir vakıt meleklerin ağzından söylenen söz bile kesin idi. Her suç, her seslememezlik hak ettiği cezayı alırdı. 3 Madem öyle, bu kadar büyük bir kurtuluşa kulak asmadık mı, nasıl kaçıp kurtulucaz? Bu kurtuluştan için en birinci Rabbimiz konuştu. Ve Onu seslemiş olan kişiler, o kurtuluşu bizim için daha da kesinleştirdiler. 4 Allah da onlarla birlikte şahitlik yaptı: nişanlarla, şaşılacak işlerle, türlü çeşit mucizelerle ve Kutsal Ruhun vergileriyle. Allah onları istediği gibi dağıtırdı.
5 Biz gelecek dünyadan için konuşuyoruz, ve onu meleklerin ayaklarının altına koymadı. 6 Ama birisi bir yerde şöyle şahitlik yaptı:
"İnsan nedir ki, sen onu anasın?
Ve insanoğlu nedir ki, onunla uğraşasın?
7 Sen onu meleklerden biraz aşağı kıldın.
Ona şan ve şereften bir taç giydirdin.
Ve ellerin neler yaptıysa, onu herşeyin üzerine koydun.
8 Evet, her şeyi onun ayaklarının altına koydun."
Madem Allah her şeyi onun altına koydu, demek kalmadı bir şey, onun altında olmasın. Ve gene de, şimdi henüz görmüyoruz ki, her şey onun altında olsun. 9 Ama İsa'yı görüyoruz: O, kısa bir zaman için, meleklerden aşağı kılındı, Allahın merhametine göre, herkesten için ölümü tatsın diye. Ölümün çekilerine katlandığı için, Ona şan ve şereften bir taç giydirildi.
---------------------------------------
İsa diyor: "Madem bu şeyleri biliyorsunuz, bunları yerine getirdiniz mi, ne mutlu size" (Yuh 13:17)
bunu söylüyor ayak yıkamasından sonra - biz de bunu BİLİYORUZ, ama kulak asmıyoruz
ayet bilgisi var, ama en ufak meselede istiyoruz, başka kardeşler bize hizmet etsinler
laflarımız kimi kere gösteriyor, biz asıl öğretişe dikkat etmiyoruz:
İncilin öğretişine dayanmıyoruz, sanki başka öğretişleri kabul ediyoruz
(1) "Allah bizi bu sevgiden ayırmasın!" - bu müslümanlıktan gelen bir laf, İncilde diyor: "Rab kendisi bu sevgiyi yüreğimize dökmüştür (Rom 5:5)
(2) "Allah yolumu açarsa" - mülüslükten gelen bir laf - İsa diyor: "Evetiniz evet olsun, hayırınız hayır olsun" (Matta 5:37)
(3) "İsa babamız" - bulgarcadan gelen bir laf (“Tatko Isuse”), İsa diyor "Benim adımda Babadan dilerseniz…"
Asıl öğretişi biliyoruz, ama kulak asmıyoruz
bu örnekler daha ufak temalar - Ama İbr. Mektubunda büsbütün İsa'dan düşeceydiler
"meleklerin ağzından söylenen söz" - Musa'nın kanunu verilirken, meleklerle geldi (Apo 7:53; Gal 3:19)
en ufak günah ceza getirirdi: bir örnek "Rabden memnunluk getirmemek, ağlaşmak günah mı?
bize göre günah bile değil, zayıflık, ya da insanlık hali - ama Rab onu çok ağır suç sayıyor - Sayılar 11:1 - Halk ağlaştı ve sade onun için Rabbin ateşi birçok kişi yaktı
İncil hep karşılaştırıyor: önce ve şimdi,
Eski Antlaşma
Yeni Antlaşma
örnek
gerçek
gölge
asıl olay
geçici
kalıcı
peygamberlik
tamamlanması
zayıf
kuvvetli ve şanlı
Her meselede şimdiki Antlaşma daha üstün, daha ciddi
madem öyle: biz lazım daha fazla dikkat edelim, daha büyük heyecanla Rabbe hizmet edelim
ama biz sanıyoruz: "Madem Allah şimdi merhamet ediyor bize, o çok yavaştır, kimseye vurmayacak" - BU DOĞRU DEĞİL
UYANALIM, RABDEN KORKMAYI ÖĞRENELİM
Eskiden melekler kanunu getirirdiler, ya şimdi?
(1) Rab İsa - değil bir hizmetçi, Allah kendi öz oğlunu yolladı, söz sahibini, değil bir aracı, bir posrednik – ama kendi özünü
(2) Onu seslemiş olan kişiler = göz ve kulak şahitleri - biz artık birhangi peygamberin rüyasına ya da videniesine kalmıyoruz -
1.Yuh 1:1,3
"En baştan beri var idi, biz onu işittik, kendi gözlerimizle onu gördük, ona baktık ve ellerimizle onu elledik, hani yaşam sözünden için konuşuyorum. .... 3 Evet, biz neyi gördük ve işittik, işte, onu size bildiriyoruz. Öyle ki, sizin de beraberliğiniz olsun bizimle. Bizim gene beraberliğimiz var Baba ile ve Onun Oğlu İsa Mesih ile."
yok yeryüzünde başka bir inanç tarihe dayansın, gerçekleri herkes araştırabilir
(3) İsa ve apostollardan sonra: mucizeler ve Kutsal Ruhun vergileri
üçüncü ispat: Allah kendisi gökten mucizeler veriyor – sıradan imanlılar bile Allahın Euhuna sahip ve onunla şaşılacak işler yapıyorlar.
Kutsal Ruhun vergileri: artık imansızlar bile şaşıyor: "O kişilerin hayatında değişiklikler oluyor, acaba nereden geliyor bu?"
tekrarlayalım:
(1) Eski Antlaşma aracılarla geldi - biz yeni antlaşmayı direktno Allahın oğlundan aldık.
(2) Onun için bizim işimiz çok daha ciddidir - diyelim: prezident sana birhangi memur, çinovnik göndersin – ya da: kendisi gelsin - ne zaman daha ciddi duracan, ne zaman daha fazla dikkat edecen kendi sözlerine, kendi davranışlarına?
Yahudilikten gelen imanlıları geri kazanmak isteyen muallimler vardı. Onlar şöyle öğretiş verirdiler: "İsa iyi, ama o sade bir insan idi, melekler ondan daha yüksek"
bu mektupta cevap alıyoruz: "Ne? İsa meleklerden alçak mı olsun? Sıradan insanlar bile meleklerden az aşağı"
(ayet 5-8) oku
5 Biz gelecek dünyadan için konuşuyoruz, ve onu meleklerin ayaklarının altına koymadı. 6 Ama birisi bir yerde şöyle şahitlik yaptı:
"İnsan nedir ki, sen onu anasın?
Ve insanoğlu nedir ki, onunla uğraşasın?
7 Sen onu meleklerden biraz aşağı kıldın.
Ona şan ve şereften bir taç giydirdin.
Ve ellerin neler yaptıysa, onu herşeyin üzerine koydun.
8 Evet, her şeyi onun ayaklarının altına koydun."
Bu sözler Mezmur 8:4-6 ayetlerinden alınmıştır. Ve bu ayetleri önce bütün insalar için kullanıyor, sonra da Mesih için. Sanki 2 anlamı var: biri EA için, öbürü YA için
Yaratılış 1:26
Tanrı, "İnsanı kendi suretimizde, kendimize benzer yaratalım" dedi, "Denizdeki balıklara, gökteki kuşlara, evcil hayvanlara, sürüngenlere, yeryüzünün tümüne egemen olsun."
Adem hayvanlara ad verdi (Yar 2:19) = daha büyük olan kişi ad veriyor, sanki o onları yaratmış.
tamam: melekler ruh, insan bedendir, onun için yüksektirler.
ama insan başka taraflarda üstündür (az önce gördük).
madem insan bile meleklerden sade çok az aşağıdır, olamaz İsa meleklerden aşağı olsun, çünkü o insandan kat kat üstündür.
Matta 4:11 - denemesinden sonra
Luka 22:43 - Getsemani bahçesinde
Matta 26:53 - tutuklanırken "Babam bir ordu melek gönderemez mi"
Matta 28:2-5 - dirilişinde
Apo 1:10-11 - göke alınırken
kim daha büyük: hizmet eden mi, yoksa kime hizmet edilirse?
bedenin yorgunluğunu ve zayıflığını hissetmek - bu İsa'ya kolay gelmedi.
"ve söz beden oldu" (Yuh 1:14) - bu İsa'nın kendi kararı idi, Babası onu zorlamadı.
Melekleri yaratan, kendini onlardan bile aşağı kılıyor - asıl sevgi budur: kendini alçaltırmak.
örnek: adamın biri çukura düşmüş, çıkamıyor - sırayla kişiler oradan geçip akıl veriyor:
en birinci Musa gelip diyor, "Te işte, benim buyruklarımı tutsaydın zaten çukura düşmeyeceydin".
sonra Budda gelip diyor: "Sana söyleyeyim senin problemin nedir: herşey senin kafandadır, bu çukur, bütün bu dünya hayaldır. Bunu anladın mı, kurtulacan."
sonra Muhammed geçiyor: "Ne ağlaşıyon, bu Allahın yazgısıdır. Beni peygamber olarak kabul edersen, kurtulacan. Allah sana sabır versin."
en sonunda İsa geliyor - bir şey söylemiyor, sana zaten akıl lazım değil. Sonra pantalonlarını kıvırıp çukura iniyor, seni kendi sırtına bindiriyor ve oradan çıkarıyor.
işte biz de onu istiyoruz: bir taç giyiyelim (düğündeki gelinler gibi).
ama Rab bir sıra koydu: yukarıya binen yol aşağı iniyor.
Rab İsa bize burada bir yol çiziyor, biz o yoldan gidelim.
bu yeryüzünde Rab için alçalırsan, Rab seni yükseltirecek - ama kendi şerefini ararsan, İsa gibi yükselemeyecen,
Filipililere 3:10-11
“Onu tanıyayım ve Onun dirilişinin kuvvetini de anlayayım, ve Onun acılarına ortak olmak neymiş öğreneyim, Onun ölümünde ona benzer olayım. 11 Ve böylelikle ölülerin dirilişine varayım.”