Neden insanlar istiyor ...
her zaman onlar doğru çıksın,
neden o kadar zor demek “Evet, ben yanlış”.
neden o kadar öneml, sen doğru olasın
.
İsa’yı her zaman suçlamaya çalıştılar ve O, hiç bir zaman kendisini savunmaya çalışmadı. Bıraktı insanlar düşünsünler ne isterseler.
Biz seviyoruz Kutsal sözleri okumaya, seslemeye, ama sonra diyoruz, “Bu olmasaydı, o olmasaydı”. Yani her zaman bir sebep var, Tanrının sözlerini yerine getirmek için.
Kutsal Kitap diyor ki, Tanrı söz verdiği şeyleri yerine getirir ama…..bir şey var, etrafımızda insanlarlan barışta yaşamalıyız.
Korintliler, biliyoruz ki, onlar pek çok iyi değildiler ve Pavlus onlara yazıyordu mektuplar. Aslında, küçük şeyler için tartışırdılar.
Şimdi ayni değil mi, sade isimler başka. Ben pentigos,ben baptis,ben ortodoks………
Pavlus diyor ki, kardeşler lazım düşüncelerini İsaya çevirsinler. Önemli değil kim kimin dua evinde.
Şimdi de öyleyiz, o kadar çok işimiz oluyor, anlayalım nerede ne olmuş ki, İsayı bile unutuyoruz.
Kutsal Kitap diyor ki, iki kişi dua ederseler bir şey için ve ikisi de razıysa o oluyor.
Bunu böyle anlıyorum eğer, iki kişi birbirinlen razıysaydılar, aralarında harmoniya var.
Eğer sık sık iki kişi tartışırsaydı ve sonra beraber dua ediyor ve ikisi de razı oluyor bir şey için ben düşünüyorum ki, belkide her zaman cevap almaycaklar dualarına.
Deyelim ki, tapınma grupunun üyeleri herkez başlasın hangi ilahiyi severse. Ne çıkacak meydana? Ama hepsi bir seslen başlasalar bir ilahi ozaman, farklı olacak.
Bazı zaman öyle oluyor ki, herkezle barış içinde yaşayamıyoruz. Korkmayın, Rab bizi yine de bereketleycek.
Tekvin 13:2
Bakalım acaba neden İbrahimin hayatında o kadar bereket vardı.
Biliyoruz ki, İbrahim hemen tartışmalara karşı karar aldı.
Bazı insanlar düşünüyor ki, eğer iki kişi bir grupta birbirinlen anlaşmazsalar onlara bir şey değil. Doru değil. Çok önemli grupta hepsi anlaşsın. İki kişi anlaşmamazlık yaparsalar bu problem yavaş yavaş daha büyüyor ve kalan değil iki ama, bir grup başka grupa karşı oluyor.
Bazı kardeşler problem varsa dua ediyorlar, şeytanı kovuyorlar ve sonra başka defa ayni tekrarlanıyor.
İbrahim ne yaptı, işitti ki, problem var hemen ayırdı lotu.
Başka önemli bir şey yaptı İbrahim. İzin verdi Lut ayırsın hangi yerleri isterse. O da ayırdı en iyi yerleri nerede çok yeşil var hayvanlar için. Ne oldu sonra, kimi Tanrı bereketledi yine? İbrahimi.
İbrahim Tanrıya güvendi. Lut en iyi yerleri almıştı ama Rab yine daha çok yeşil yerler verdi ona. İnsanlarını kumlar gibi artırdı.
Lut gözlerine güvendi açgözlülük gösterdi ama sonunda nasıl çıktı Sodom’dan.
Biz de öyle yapmalıyız. Bak sorum nerede ve duadan başka neler yapabilirsin. Kişiyle konuşabilirsin. Onun akrabalarınlan konuşabilirsin, ceza verebilirsin. Kaçabilirsin……
Televizorda porno var ve ne yapalım, brakalım mı çocuklar buna baksınlar. Hayır, lazımsa televizor bakmaycak, ya da kod var, koyabilirsin ayni kanala.
İnsanlar İsayı kabul etmeden önce, kendilerini, kendi gücüyle koruyorlar. Birisi onları yaralamasın ya da çekişmesin. Ne zaman İsayı kabul ediyoruz, kalan öyle değil. Biz brakıyoruz Tanrı korusun bizi.
Yine de bazı zaman imanlılar bile Tanrıya güvenemiyorlar. Kendi güçlen birşeyler yapmaya çalışıyorlar.
Bazı zaman çabalıyoruz bir problemlen, gidiyoruz, konuşuyoruruz, çekişiyoruz, uykumuz kaçıyor. Bu ayni zamanda Rab sana bakıyor ve diyor.”Güven bana, sana yardım edecem”. Evet, Onun yardımı perfekt oluyor. Biz sade lazım Tanrıya güvenelim. Malesef, bazı zaman bunu yapıyoruz. Bazı zaman bu güvenmemelik Tanrıya, oluyor çekişlerin sebebi.
İsa bile Babasına güvendi. Sanki Onun da çıkacak yol yoktu. Aslında yoktu. Ölmesi lazımdı.
Ne zaman etrafımızda durum zor oluyor, insanlar kızgın bizimlen ya da bizi yaralıyorlar, çok normal bir şey çalışasın ki, bu durumdan çıkmak. Burada tekrar söylemek istiyorum ki, biz lazım Tanrıya güvenelim.
Kutsal Kitapta çok vaatler var bizim için, ama onlar bağlı o zamana kadar, ne zaman diyeceksin. “Evet, ben inanıyorum bu vaat edilen söze ve onu bekliyorum”.
Pavlus konuşuyor ne kadar iman var insanlarda.
Ne kadar daha çok imanını kullanıyorsun, o kadar daha çok imanın artıyor. İmanlı olun, değil Tomas gibi, gör ve sonra iman et. İman bir hediye Tanrıdan, o var bizde, sade çalışalım onu özgür bırakmaya.
İman bir tohum gibidir: nereye ekersen orada çıkıyor.
Eğer, kendine inanırsan biçecen, ama normal olan şeyleri. Tanrıya güvenirsen biçecen, gökten gelen yardımları.
Bu olacak, eğer izin verirsek Tanrıya Tanrılık yapsın bizim hayatımızda. Ya da Onu unuttuk.
Karar almalıyız kime güvenecez, düşmanımız güçlü oluyor, eğer İsaya güvenmezsek.
Biz özgürüz ve kendimiz kararları alıyoruz. Ben ya da kim olursa olsun, senin yerine iman edemez.