İsanın talebeleri sordular İsaya, son yüz yıl hakkında. İsa da onlara anlattı belirtiler ne olacak onun tekrar gelişinden önce.

MATTA 24:12-13

Bazı insanlar düşünüyor ki, bu sözler bütün dünyada olan insanlar için konuşuluyor. Evet, bu doru ama, İsa bu sözleri Dua evleri için bize açıklıyor.

MATTA 7:22

Burada konuşulmuyor bir kişi için ama, çok insanlar için.

Bir imansız kötü ruhlar kovamaz, ama bunu imanlılar yaptılar. Bu aynı imanlılar Göklerin Egemenliine giremiyorlar.

MATTA 7:23

Bu imanlılar değildi sade büyük günahla olan imanlılar ama, onlar çoktu, çok farklı günahlarlan. Son vaazımda dediim gibi, ne olursa olsun, Rabten ileri koyarsaydın onu o, günahtır. Bazı insanlar gündelik planını yapıyorlar böyle.

1 Uykudan kalkmak.

2 Sigaramı içmek.

3 Kahvaltı.

4 Düğüne gitmek.

5 Yemek yapmak.

6 Komşuya gitmek.

7 Dedikodu yapmak.

8 İşe gitmek.

9 Misafir karşlamak.

10 Sıvamak.

11 Hastayım.

12 YAralıyım.

13 Telefon bekliyorum.

14 Keyfim yok.

15 Karı satacam

16 ……………………………………….

Kim sonuna kadar gayret ederse.

Bu demek biz bir yarışa katıldık. Sonuna kadar daa zaman var, devam ediyoruz mu?

Gözlerimizi kapayalım ve düşünelim bu son günü. Göklerin egemenliinde kapının önü dolu imanlılarlan. İsa çıkıyor ve diyor,sizi tanımıyorum, gidin burdan.

Bunlar hepsi, ılık imanlılar olacak.

Rab bize yardımcı olsun ki, biz Onun yolunda devam edelim zorluklar olsada.

Pavlus yazıyor yanılmalar için. İnsanlar yanlış anlıyorlar günah ne olduğunu. Zablujdavat se bulgarca. Daha da kötü oluyor nezaman, anlamıyorsun bile ki, günah yapıyorsun.

MATTA 24:4

Saklı bir güç var, bizi saklı,saklı aldatıyor. Siz de onun ismini biliyorsunuz,söylemek bile istemiyorum. Düşünün o, nekadar melek aldattı ve onları Tanrıya karşı koydu, Düşünün bu melekler her gün Tanrının huzurundaydılar. Gördüler Tanrının iyiliini, gördüler Tanrının gücünü ve yine de aldandılar. Ne kadar daha kolay bizi aldatsın nezaman, Tanrının emirlerini korumuyoruz evinde durmuyoruz.

Düşünüyoruz ki, bir küçük günah ya da biraz dua evine gitmemişim ne olacak. Ben 20 yıldır toplantılara gidiyorum. Bazı zaman sanki yorgunum ama, biliyorum ki, Rab bunu istiyor benden ve Rab tekrar ateşini koyacak kalbime. Bazı zaman toplantıdan önce kendimi zayıf hisediyorum ama, toplantıdan sonra mutluyum.

Gördüğüm var toplantılarda, bazı kardeşler biliyorlar ki, günah yapıyorlar ve üzülmeden devam ediyorlar. YA da bazıları günah yaptılar ama, sanki bir şey yapmamışlar gibi devam ediyorlar kendilerini iyi bir imanlı gibi göstermeye.

Bakalım YARATILIŞ 2:16-17

Rab bunu Ademe söyledi, düşünüyoruz ki, o zamanda Hava daha yoktu. Çünkü önce Adem bahçedeydi, sonra o hayvanlara isim koydu ve sonra, Tanrı Havayı yarattı, Ademin kaburga kemiinden.

Ne oldu, neden şeytan gitmedi Ademi aldatsın, neden Havaya gitti. Düşünüyoruz ki, Adem direk Tanrıdan aldı emiri. Ve nezaman Tanrı açıkça kalbine konuşuyor, o çok güçlü oluyor ve daha zor insan aldansın.

Gelelim Havaya. Hava bu emir için Ademden işitmişti. Bu onda okadar güçlü değildi. Bakalım Hava ne dedi.

YARATILIŞ 3:1-3

Dikkat edelim onun cevamı böyle. O dedi ki, bütün meyvalardan iyebiliriz sade birsinden imemeli. Demiyor Tanrı dedi bu meyvadan imeyelim, çünkü kendisi bunu işitmedi. Eer, buna Adem lazımsaydı cevap versin, herhalde bir derin duyguylan ve çok sevgiylen, Tanrının ismini söyleycekti.

Sonra Hava dedi.

Dikkat ederseydik, Tanrının sözleri tam Havanın dedii gibi değildi. Hava diyor ki, Tanrı demiş meyvaya dokunmasınlar bile. Tanrı öyle bir şey demedi.

İşte şeytan bilirdi ki, Hava bunu bilmedi direk Tanrıdan ve onun için gitti Havanın yanına.

Geneliklen eer, Tanrı bize direk bir şey söylerse ya da gösterirse bunu biz unutamıyoruz ve nezaman sorsalar bile biz hazır cevap vermeye.

Ama, başka birisi bize dediyse Rabin bazı sözlerini biz her zaman tam sözleri söyleyemiyoruz çünkü başkasından işittik.

Bazı zaman soruyoruz, geçen hafta ne için vaaz ettik ve kardeşler, ve ben de bazı zaman, unutuyoruz vaaz ne hakkındaydı.

Ne zaman Tanrı kendi Ruhunlan açıklıyor bazı şeyleri direk kalbimize o, bizim bedenimizden bir parça oluyor.

Bazı kardeşler, bazı zaman, biliyorlar ki, eer günah yaparsalar, arkasından ceza geliyor. Yine de bu bir kaç keyf için, onlar düşünüyor ki, biraz ceza gayret edebilirler.

Evet, ben demiyorum ki, Rab afetmeyecek, ben demiyorum ki Rab bir canavar gibi seni iyecek. Hayır. Soruyorum, Rab bir oyuncak mı Göklerin Egemenliinde. Dünyaları yaratan Tanrıylan alay mı ediyoruz. Tanrı emir verdi, yapma. Yime.Sev. Dedikodu yapma. Kardeşini sev. Neden bu sözleri daha derine alıp düşünmüyoruz, kime karşı gidiyoruz. Tanrıya karşı.

Yine de, inanıyorum ki, aramızda öyle kişiler yok.

Şeytan uymuyor. Biz de lazım uymayalım.

Amin