Apo 17:28 'Biz Onun soyundanız.'
- Pavlus bu sözleri Atina’da, yani okumuşluğun merkezinde konuştu
- demek istedi ki, “İster Yahudi ollaım (yani, gerçek tanrıya tapanlar), ister Grek (= kafir) olalım (yani, putlara tapanlar), her insan Allahın soyundandır”
Yaratılış 1:26-27 – üç defa diyor “kendi suretinde”
- yanlış söylüyorlar: değil SURAT, ama SURET
- o da “benzeyişinde, ona benzer olarak” demektir
imansızlar, ateistler diyor: “İnsan kendine kendi benzeyişinde bir tanrı yarattı” – yani, sanki istiyoruz, gökte kendimize benzer bir varlık olsun – ama sıra tam ters: önce Tanrı vardı, sonra insan
müslümanlar soruyor: “İnsan nasıl Allaha benzer olacak? Onun kulağı, burunu mu var” – elbette o anlamda değil, o çok cahil ve eksik bir anlayış
o zaman insan hangi anlamda Allahın benzeyişinde yaratıldı?
analar kızanlarını nasıl severler? “Ne yaparsan yap, gene evladımsın, iyilikle davranacam!”
bu bir ŞARTSIZ sevgidir
bir tarafta Tanrı insanları bu biçimde seviyor: MERHAMET
Yeşaya 49:15-16
Ama RAB, "Kadın emzikteki çocuğunu unutabilir mi?" diyor, "Rahminden çıkan çocuktan sevecenliği esirger mi? Kadın unutabilir, Ama ben seni asla unutmam. Bak, adını avuçlarıma kazıdım, Duvarlarını gözlüyorum sürekli.
bu insan için en güzel şey. “Ben ne yaparsam, Allah af edecek”
bu, sanki bir ‘dişi tanrı’ tabiyeti
babalar kızanlarını nasıl severler? “İyi davranırsan, ödül var, iyi davranmazsan, ceza var”
bu bir ŞARTLI sevgidir
bu düşünce mahallede çok zayıf; kızanlar ne isterseler yapsınlar “Ee, madem canı çekiyor...” – zaten onun için Allah korkusu yok
bir tarafta Tanrı insanlara öyle davranıyor: KANUN
Baba terbiyesi olmayınca, kızanlarımız anlayışta hep bebek kalacaklar, dünyada da hiç bir ilerleme olmayacak – aynı onun gibi, bir ‘dişi tanrı’ anlayışı insana iyi gelir, ama onun karakteri hiç gelişmeyecek
Yeşaya 63:16
Babamız sensin. İbrahim bizi tanımasa da, İsrail bizi kabul etmese de, Babamız'sın, ya RAB, Ezelden beri adın "Kurtarıcımız"dır.
Yasa 32:6
RAB'be böyle mi karşılık verilir, Ey akılsız ve bilgelikten yoksun halk? Sizi yaratan, size biçim veren, Babanız, Yaratıcınız O değil mi?
putperest halklarda iki çeşit tanrı vardı; ya dişi (mesela: Atina, Venera), ya da erkek (mesela: Jupiter, Mars)
neden: çünkü insanda bu iki tabiyet birleşemez, aynı anda hem ana gibi, hem baba gibi davranamaz
sadece gerçek Tanrı olan YAHVE’de bu iki taraf bir araya geliyor
(a) merhamet: İsa Tanrının merhameti oldu: (Rom 5:15)
(b) kanun: İsa Tanrının doğruluğu oldu (Rom 3:25-26)
insanca mümkün olmayanı Rab yapıyor
hem: ana sevgisi: 7 kere 70 af etmek (Matta 18:22)
hem de: baba terbiyesi (2.Kor 13:2 – “bu sefer geldim mi, kimseyi cezasız brakmayacam.”)
- Allahın özü gizli kalmıyor, o istiyor kendini bize tanıtsın
Yuh 1:18
Hiç kimse, hiç bir zaman Allahı görmemiştir - ama Tek Doğan, kendisi Allah Olan, evet Babanın bağrında Olan, işte O Allahı açıkladı.
- “açıkladı” = İsa Mesih Tanrıyı gösteriyor,
- bir kalıp dökülen materyalın şeklini nasıl gösterirse,
- bir ayak izi ayağın kendisini nasıl gösterirse
- Allah Ruhtur (Yuh. 4:24)
- Allah aydınlıktır (1.Yuh. 1:5)
- Allah sevgidir (1.Yuh. 4:16)
- insanlarla hayvanların aasında fark var mı? İşte budur, Allahın öz sıfatları bir parça insalarda da bulunuyor
- bu demek değil ki, insan birer tanrıdır, ama Allahın benzeyişinde yaratılmıştır
- hiçbir hayvana öyle yapmadı = insan hayvanlardan bu konuda çok farklı
- aslında buna gerek yoktu; sadece yaşamak için topraktan yaratılmak yeterlidir
- birçok imanlılarda bir can / ruh tartışması var; hani, can ve ruh aynı mı, farklı mı?
- ama: Adem can OLDU, değil: onun bir canı oldu
- demek: Allah seni ölmez olarak, sonsuzluk için yarattı, çünkü ruh ölmez
c. bu bizim için ne demek?
- insanda var fırsat yepyeni, etrafında olmayan bir şey meydana getirsin
- mesela: arılarda çok güzel ve sağlam kovanlar yaratıyor, ama onlar binlerce seneden aynı hiç değişmiyor, yeni bir model çıkaramıyorlar
- ama insan binlerce çeşit araba, bina ve pabuç yaratabilir
- Allah insanı öyle yarattı ki, geride kalıcı bir şey braksın
- bir bahçivanla tanıştım: aslına değil okumuş bir kişi - onun işi: bahçeler planlıyor, çiçek ekiyor, patikalar düzüyor – dedi: “Şimdi kasabada arabayla gezerken o bahçelerden geçiyorum ve kendi kendime diyorum:”Te bak, onu sen yaptın. Ve ondan çok mutlu oluyorum”
- bu boş bir övünme değil, Allahın planına göre yaşamak demektir
- sen ölünce bir şey geride brakıyor musun?
- herkes kendi bedenine bakıyor, ya ruhuna? Ona önem veriyor muyuz?
- Yakup 4:5 “O, bize vermiş olduğu ruhunu kıskançlıkla özlüyor.”
- onun üflediği ruh, sanki Allahın huzuruna dönmeye özlüyor
- her insan bunu bir parça hissediyor:
Vaiz 3:11 “İnsanların yüreğine sonsuzluk kavramını koydu.” = her insan bir parça anlıyor ki, bu beden hayatı herşey değildir, onun ötesinde bir şey var (= sonsuzluk)
- herkes bu sebepten bir boşluk hissediyor ve bu boşluğu türlü çeşit meselelerle doldurmaya çalışıyor
- Allahın Ruhu imanlılarına veriliyor, iş yapsınlar diye
- Rab isityor, Onun Ruhu bizden kalıcı yemişler versin
- sende onlar var mı?
- insan iyiyi ve kötüyü anlayabilir
- bütün varlıkların arasında bir tek onun bu gücü var; ahlak (moral) anlayabilen tek varlık
- hayvanlar da bize kötü görünen şeyler yapıyor, kendi cinsini öldürüyor, ama sadece gerek varken
- ama sadece insan hiç bir sebebp yokken başkasına fenalık, işkence yapar
- bunun için her insana bir vıcdan (duygu) verildi = o son barieryadır
- Rom 2::15 – her insanın farklı olabilir, ama herkesin vicdanı onu suçlu kılıyor, onu davalıyor
- hem Allahın önünde, hem de insanların önünde
- kimisi ‘sevgi’ diyor ama aslında ‘aşk’ için konuşuyor
- kimisi ‘sevgi’ diyor ama aslında ‘beğenmek’ için konuşuyor
- kimisi ‘sevgi’ diyor ama aslında ‘alışkanlık’ için konuşuyor
- sevgi = kendi çıkarını aramamak, başkasının iyiliğini düşünmek
- sevgi KK’ta her zaman ‘karar verip, kendi isteklerinden vazgeçmek’ demektir
- onun için YA’da başka bir söz kullanılıyor: ‘agape’ sevgisi = kurban edici bir sevgi:
- hayvanlarda birtakım yemekleri beğenip ‘severler’
- hayvanlarda başka hayvanlarına ‘aşk’ oluyorlar
- kimi jayvanlar bile kendi yavrularını ölmeye hazırdırlar
- ama bunlar sadece reflekstir, yani o hayvan buna karar vermiyor, onu yapmaya meburdur
- sadece insanbaşkasını sevmeye karar verebilir
Rom 5:8
Ama Allah bize kendi sevgisini şöyle gösteriyor: biz ne vakıt henüz günahkâr idik, Mesih bizim için öldü.
- öbür iki benzer tarafı insanda örtülü ise, sevgi de artık öyledir
- günahın sonucu olarak, insan sevgisizdir (Rom 1:31)
- artık insanın ilk refleksi, ilk düşüncesi “O meseleden benim ne faydam olacak?”
- sevginin tersi ‘nefret’ değildir, ‘bencilliktir’, egoizma
- 2.Kor. 1:22
“O bizi mühürledi ve yüreğimize kapora olarak Ruh'u verdi.”
- 2.Kor 4:6
“Allah bir vakıt bir sözü ile karanlıktan ışık parlatırmıştı. Ve şimdi bizim yüreklerimize de ışık saldı, Onun şanlılığını bilelim diye. Ve Allahın şanlılığı Mesihin yüzünde belli oldu.”
- Rom 5:5
“bize Kutsal Ruh verildi, o da Allahın sevgisini artık yüreklerimize döktü.”